Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Υγιεινή του νερού

Τι πρέπει να γνωρίζουμε
















 Το νερό είναι το βασικό υπέρτατο αγαθό για την ζωή, μετά τον ατμοσφαιρικό αέρα. Τα νερά διακρίνονται στις μεγάλες κατηγορίες των νερών άρδευσης που χρησιμοποιούνται για τα ποτίσματα & τα νερά ύδρευσης, που χρησιμοποιούνται για ανθρώπινη κατανάλωση. Ως ανθρώπινη κατανάλωση νοείται κατά κάποιον τρόπο & η κολύμβηση, για την οποία βέβαια απαιτούνται άλλες προδιαγραφές.
 Πόσιμα νερά ή νερά ανθρώπινης κατανάλωσης,
είναι τα νερά που χρησιμοποιούνται για πόση, μαγείρεμα, λουτρό. Το νερό αυτό πρέπει να έχει ορισμένες προδιαγραφές που να το καθιστούν κατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση. Οι προδιαγραφές αυτές καθορίζονται από την Κ.Υ.Α. 2600/2000 & τις τροποποιητικές της σε συμμόρφωση με οδηγία της Ε.Ε.
Οι παράμετροι ενός νερού συνίστανται στις μικροβιολογικές, τις φυσικοχημικές, τα βαρέα μέταλλα &

τις τοξικές ουσίες. Αυτές οι παράμετροι εξετάζονται από διαπιστευμένα εργαστήρια, από την Εθνική επιτροπή διαπίστευσης.
Η δειγματοληψία ενός νερού, δεν αποτελεί το κύριο μέσον για την εξαγωγή συμπερασμάτων, όσον αφορά την καταλληλότητά του ή όχι.
Επειδή οι ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου τον οδήγησαν να κατασκευάσει δίκτυα τα οποία οδηγούν το νερό από την πηγή προέλευσής του, στην βρύση του σπιτιού του, απαιτούνται μια σειρά από μέτρα τα οποία πρέπει να λαμβάνονται ώστε να διασφαλίζεται η υγιεινή του νερού, μέσα στα δίκτυα κατά την διακίνησή του. Η δειγματοληψία απλά αφορά το συγκεκριμένο δείγμα, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή & το συγκεκριμένο σημείο από το οποίο πάρθηκε. Αποτελεί δε πρόσθετο διαγνωστικό μέσον τις περισσότερες φορές. Ετσι λοιπόν, η βασική διάγνωση για την καταλληλότητα ή μη ενός νερού περιλαμβάνει μιά σειρά από ενέργειες που λέγονται Υγειονομικές αναγνωρίσεις δικτύων.

  • Η κατασκευή των σωλήνων δυστυχώς στην Χώρα μας, έχει γίνει από αμύαντο, υλικό το οποίο δεν ενδείκνυται, όμως δεν είναι τόσο επικίνδυνο όσο θέλουν να το παρουσιάζουν κάποιες οικολογικές οργανώσεις. Η κατακρήμνηση σωματιδίων αμυάντου στο νερό, δεν είναι ότι καλύτερο, όμως το μεγάλο πρόβλημα με τον αμύαντο είναι η εισπνοή & όχι η κατάπωση. Σταδιακά αντικαθίστανται τα παλαιά δίκτυα με σωλήνες PVC κατάλληλες για την χρήση αυτήν.
  • Τα περισσότερα νερά προέρχονται από γεωτρήσεις, από υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες ενώ η σύγχρονη διεθνής αντίληψη της επιστημονικής κοινότητας, θέλει αξιοποίηση των επιφανειακών υδάτων, με φράγματα & εξυγίανση. Δυστυχώς στην Χώρα μας η αξιοποίηση επιφανειακών υδάτων, είναι ασήμαντη, έως μηδενική, εκτός βέβαια από την λίμνη του Ματαθώνα, με αποτέλεσμα τεράστιοι όγκοι νερού να μην χρησιμοποιούνται ή να γίνονται αποδέκτες λυμμάτων & αποβλήτων, ανά την Ελλάδα. Τα νερά που αντλούνται από μεγάλα βάθη, έχουν το μειονέκτημα ότι στα πετρώματα αυτά υπάρχουν ως φυσικά συστατικά αρσενικό & βόριο, δύο τοξικότατα βαρέα μέταλλα, τα οποία αποδομούμενα μέσα στο νερό, το καθιστούν ακατάλληλο όταν οι συγκεντρώσεις τους, υπερβαίνουν τα όρια. Η τεχνητή αποδόμηση & καθαρισμός αυτών των τοξικών μετάλλων από το νερό, είναι ασύμφορος, διότι λόγω της τοξικότητάς τους σε καθαρή μορφή, απαιτούν ειδικές εγκαταστάσεις για την συλλογή τους αλλά & η εναπόθεσή τους αποτελεί πρόβλημα, καθώς αποροφούμενες από το έδαφος θα μολύνουν άλλα υπόγεια υδροφόρα στρώματα. Η άντληση λοιπόν από μεγάλα βάθη άνω των 200 μέτρων αντενδείκνυται.
  • Οι φυσικοχημικές παράμετροι αφορούν μιά σειρά από χημικές ουσίες & κοινά μέταλλα, των οποίων τα όρια καθορίζονται από την άνω ΚΥΑ. Οταν έχουμε επιβάρυνση με φυσικοχημικές παραμέτρους ή με βαρέα μέταλλα & τοξικές ουσίες, ο πλέον κατάλληλος τρόπος για την εξουδετέρωσή τους, είναι ο εμπλουτισμός του νερού με άλλο καθαρό, ώστε να πέφτουν οι συγκεντρώσεις στα φυσιολογικά επίπεδα.
  • Τέλος έχουμε τις μικροβιολογικές παραμέτρους που αφορούν βακτηρίδια κυρίως κοπρανώδους προελεύσεως & αποικίες, αλλά & ένα βακτηρίδιο που ονομάζεται Λεγεωνέλλα, για το οποίο υπάρχει ειδική αντιμετώπιση.
  • Η απολύμανση του νερού αφορά το μικροβιολογικό φορτίο & γίνεται ακόμη με χλώριο. Εφαρμόζονται & οι λάμπες ιωδίου, όμως έχουν το μειονέκτημα ότι απολυμαίνουν το νερό ακριβώς στο σημείο που το ακτινοβολούν & δεν εξασφαλίζουν την προφύλαξη από παρακάτω μόλυνση ούτε απολυμαίνουν το δίκτυο. Το χλώριο όταν εφαρμόζεται σωστά με αυτόματο χλωριωτή & σωστή ρύθμιση, έχει υπολειμματική δράση, σε όλη την έκταση της ροής μέχρι το ποτήρι μας, είναι αβλαβές & δεν γίνεται αντιληπτό. 
  • Η Υγειονομική αναγνώριση δικτύων συνίσταται στην αυτοψία των δικτύων, γεωτρήσεις προς διαπίστωση της προστασίας τους, αντλιοστάσια, δεξαμενές διανομής & έλεγχο καθαρισμού, δεξαμενές καθιζήσεως & κροκκυδώσεως αν υπάρχουν, λειτουργία & ρύθμιση χλωριωτών ανάλογα με την ροή, εντοπισμός τυχόν πηγών μολύνσεων ή εν δυνάμει μολύνσεων & εξουδετέρωσή τους ανάλογα κάθε φορά. Στα ακροτελεύτια σημεία των δικτύων πρέπει να κατασκευάζονται βάνες εκκένωσης για την αποκομιδή της λάσπης που μαζεύεται. Η μικροβιολογική εξυγίανση των πόσιμων νερών, είναι ύψιστης σημασίας για την ανθρώπινη υγεία, ιδίως σε μεγάλες πόλεις, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος επιδημιών από απλές έως πολύ επικίνδυνες.
  • Το κεφάλαιο Λεγεωνέλλα, αφορά ένα βακτήριο που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς αναπτύσσεται στα δίκτυα ύδρευσης πολυσύχναστων εγκαταστάσεων, τουριστικές μονάδες, στρατόπεδα, κατασκηνώσεις, κλπ. Αναπτύσσεται επίσης στους πύργους ψύξης των κεντρικών κλιματιστικών & στις πισίνες. Προσβάλει το αναπνευστικό σύστημα δια εισπνοής σταγονιδίων νερού, κάνει ένα είδος άτυπης πνευμονίας με υψηλή θνητότητα, ιδίως σε ασθενείς οργανισμούς. Η πρόληψη ανάπτυξης του βακτηριδίου συνίσταται σε υπερχλωρίωση όταν οι εγκαταστάσεις είναι ακατοίκητες, με μείγμα θειοθειικού νατρίου & χλωρίου & θερμικό σόκ του δικτύου στους +80οC. Η θερμοκρασία του ζεστού νερού πρέπει να είναι μόνιμα υψηλή στους +70οC.Σωστή χλωρίωση. Τακτικός καθαρισμός & συντήρηση των πύργων ψύξης. Καθημερινή χλωρίωση στις πισίνες & τακτικός καθαρισμός των φίλτρων. Συχνή & συνεχής ανανέωση του νερού.
Οσον αφορά το ζήτημα πηγές, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι, οι περισσότερες πηγές είναι μολυσμένες, ιδίως αυτές που βρίσκονται πλησίον κατοικημένων περιοχών,καθώς η επεμβάσεις των ανθρώπων είναι καταλυτικές. Ακόμη & αν οι ντόπιοι μας λένε ότι το νερό της τάδε πηγής είναι πόσιμο, καλύτερα να αποφεύγουμε να πίνουμε από πηγές.
Τέλος αρμόδιοι φορείς για την παροχή υγιεινού νερού στους πολίτες είναι οι ΟΤΑ Α βαθμού. Ο έλεγχος γίνεται τόσον από αυτούς όσον & από τις κατά τόπους Υγειονομικές Υπηρεσίες των Περιφερειών. Στην Αθήνα & Θεσσαλονίκη από τις ΔΕΚΟ ΕΥΔΑΠ & ΕΥΑΘ. Καλό μας καλοκαίρι, με δροσερό Υγιεινό νεράκι.

Ιάκωβος Τίγκας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου