Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Η απεργία πείνας, ως μέσον πίεσης για ικανοποίηση δικαιώματος που παραβιάζεται

Θεμιτή ή αθέμιτη η αποχή από την τροφή;
 Οταν ένας άνθρωπος αποφασίζει να θέσει ο ίδιος σε κίνδυνο την ζωή του μέχρι θανάτου, απέχοντας από την τροφή για να υπερασπιστεί δικαίωμα που του παραβιάζεται, μη έχοντας άλλη επιλογή, αυτό σημαίνει, ότι εκφράζει ιδανικό του. Το αν αυτό το ιδανικό είναι σωστό ή όχι & εάν μπορεί να αντισταθμίσει τις όποιες αξιόποινες πράξεις ΑΝ έχουν τελεστεί & ποιές είναι, εξαρτάται από την βαρύτητα των πράξεων καθώς & τα κίνητρα κάτω από την επιροή των οποίων τελέστηκαν. Στην ιστορία υπάρχουν πολλές καταγραφές για Ελληνες που στράφηκαν κατά της ζωής τους της ίδιας, όταν δεν είχαν άλλη επιλογή. Οπως υπάρχουν επίσης & καταγραφές από ανθρώπους, που έθεσαν άλλοι την ζωή τους σε κίνδυνο & τους σκότωσαν.
Η έννοια του δικαιώματος που παραβιάζεται, δεν μπορεί να είναι υποκειμενική & αυτοπροσδιοριζόμενη, αλλά θα πρέπει να έχει απήχηση σε κοινωνικές ομάδες & σύνολα. Για παράδειγμα, στην Γερμανοκρατούμενη Ελλάδα, η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου, εθεωρείτο δικαίωμα για τους Ελληνες όχι όμως & για τους Γερμανούς.
Επί πλέον η αποχή από την τροφή ως μέσον πίεσης για ικανοποίηση δικαιώματος που παραβιάζεται, είναι δύσκολη & ατομική ενέργεια, η οποία χρήζει ιδιαίτερων προσόντων, θάρρους, ψυχικής δύναμης & αντοχής & δεν μπορεί να την χρησιμοποιήσουν όλοι. Υπό την θεώρηση αυτή, ενδεχόμενα, το δικαίωμα ενός ανθρώπου, που κάνει απεργία πείνας, μπορεί να ικανοποιηθεί, ενώ το ίδιο δικαίωμα ενός άλλου ανθρώπου, που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτό το όπλο, να μην ικανοποιηθεί.
Το στοιχείο της ατομικότητας, είναι χαρακτηριστικό σε αυτήν την ενέργεια. Υπάρχει όμως περίπτωση, η ικανοποίηση δικαιώματος ενός απεργού πείνας, να αποτελέσει δεδικασμένο ικανοποίησης παρόμοιων δικαιωμάτων & άλλων, οπότε η ατομική αυτή ενέργεια, δρά υπέρ της συλλογικότητας.
Στην προκειμένη περίπτωση της επικαιρότητας, το προβαλόμενο δικαίωμα που παραβιάζεται, είναι η χορήγηση άδειας του κρατουμένου Ρωμανού, για να σπουδάσει.
Η βαρύτητα των αδικημάτων που διέπραξε & για τα οποία είναι κρατούμενος, δεν μπορεί να εκτιμηθεί παρά σε σχέση με τα κίνητρα & τους λόγους που τον οδήγησαν να τα διαπράξει, & εκτιμούμενη, (η βαρύτητα), σε συνάρτηση με την ασκούμενη πίεση αλλά & το ποιόν των εκτιμητών, μπορεί να οδηγήσει σε ικανοποίηση του αιτήματος-δικαιώματος, ή όχι.
Τα κίνητρα & οι λόγοι των αδικημάτων, διακηρύσονται στην επιστολή που ο ίδιος έγραψε (αν είναι αληθινή), αναφωνόντας στο τέλος: "...Ολα για όλα,.....Ζήτω η αναρχία..."
Από την άλλη, έχουμε στην θέση των θεσμικών εκτιμητών του δικαιώματος που επικαλείται, ανθρώπους που υπηρετούν έναν άκρατο φασισμό, με πληθώρα αδικημάτων γενοκτονίας κατά του Ελληνικού Λαού.
Να επισημάνουμε το γεγονός, ότι ο έσχατος προδότης Πρωθυπουργός της Χώρας Σαμαράς, θα δεχτεί σε ακρόαση τους γονείς του Ρωμανού, μετά από αίτημά τους!!!!!
Ερωτήματα που ανακύπτουν:

  • Η αναρχία ως κίνητρο για την διάπραξη αδικημάτων, έχει απήχηση στον Ελληνικό Λαό; Και ποιού μεγέθους; Αρα η βαρύτητα των αδικημάτων επιτρέπει την ικανοποίηση του δικαιώματος σπουδών στην συνείδηση του Λαού;
  • Εάν ο έσχατος προδότης γενοκτόνος Σαμαράς, ενδώσει στην ικανοποίηση του δικαιώματος, αυτό θα αποτελέσει ελαφρυντικό για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει;
  • Ποιά αναρχία έχει στο μυαλό του ο Ρωμανός & ο Ελληνικός Λαός ή η μερίδα εκείνη του Λαού που τον ακολουθεί, την αναρχία του Μπακούνιν; ή την αναρχία της καταστροφής των περιουσιών των συνανθρώπων τους;
  • Εάν υπάρξει αποχή από την τροφή ενός κρατουμένου της Χρυσής Αυγής, με αίτημα την ικανοποίηση του δικαιώματος παράστασης στις συνεδριάσεις της Βουλής ή του Δημοτικού συμβουλίου, ποιά θα είναι η απήχησή του στην Ελληνική κοινωνία;
Σε κάθε περίπτωση, η ενέργεια της αποχής από την τροφή, ως μέσον πίεσης για την ικανοποίηση ενός δικαιώματος που έχει παραβιαστεί, είτε αυτό είναι αυτοπροσδιοριζόμενο ως δικαίωμα είτε έχει απήχηση στην κοινωνία ως δικαίωμα, αποτελεί έκφραση ιδανικού & δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται, επισύροντας ύβρεις & χυδαιότητες. Από την άλλη δεν μπορεί η αντιμετώπιση της γενοκτονίας του Ελληνικού Λαού να βρίσκει διεξόδους σε αυτοπροσδιοριζόμενα δικαιώματα, ή ακραίας απήχησης στον Ελληνικό Λαό.
Και βέβαια η έκφραση διαφορετικού λόγου & αντίλογου, είναι θεμιτή. Οι ύβρεις όμως & οι χυδαιότητες, όχι.

Ιάκωβος Τίγκας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου