Ταπείνωση: Η πλέον δυσνόητη λέξη

Τώρα κατανόησα αυτό που χρόνια προσπαθούσα, διαβάζοντας Ησαία

Η Υπέρτατη Ταπείνωση του Παντοδύναμου

Ο Ησαίας είναι ένας από τους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, το βιβλίο του οποίου οι Εβραίοι έχουν αφαιρέσει, μαζί με άλλα 9 βιβλία, από την Παλαιά Διαθήκη, μετά από την Σταύρωση & Ανάσταση του Χριστού, επειδή ξεκάθαρα μιλούν γι αυτόν.

Αφού ο Πτολεμαίος τους έφτιαξε την μετάφραση των 70, της Παλαιάς Διαθήκης, τόσο ενθουσιάστηκαν, που έφτιαξαν γιορτή, την γιορτή του Φάρου, από το όνομα του νησιού Φάρος Αλεξάνδρειας, όπου έγιναν οι εργασίες της μετάφρασης, την οποία εόρταζαν κάθε χρόνο.

Οταν μετά εμφανίστηκε ο Ιησούς Χριστός & έγιναν τα γεγονότα που οδήγησαν στην θεμελίωση του Χριστιανισμού, αφαίρεσαν 10 βιβλία από την Παλαιά Διαθήκη, που μιλούσαν γι αυτόν,  μεταξύ αυτών & ιδίως & τον Ησαία, κατήργησαν & την γιορτή του Φάρου, & άντε καλά.

Περιγράφει λοιπόν ο Ησαίας με έντονα λόγια το πρόσωπο του Μεσσία, το οποίο ενσαρκώνεται στο πρόσωπο του Ιησού, ο οποίος αποδείχθηκε ότι είναι ο Χριστός του Θεού. Ιδιαίτερα εντυπωσιακές είναι οι αναφορές στο κεφάλαιο 53, όπου γίνεται αναφορά στην Υπέρτατη Ταπείνωση του Παντοδύναμου, την οποία δίδαξε & σε όλους εμάς, & που τόσο πολύ διαστρεβλώθηκε από τους φέροντες τον Λόγο & την διδασκαλία, ώστε να ταυτιστεί με την καρπαζοείσπραξη, την χειραγώγηση & το βόλεμα.

«Αλλα το πρόσωπόν του ήτο καταφρονημένον, χωρίς τιμήν και δόξαν. Υπελείπετο ως προς την ωραιότητα και την ευπρεπή εμφάνισιν μεταξύ όλων των ανθρώπων. Αυτός ήτο άνθρωπος πληγωμένος, άνθρωπος ο οποίος γνωρίζει να βαστάζη και να υπομένη ταλαιπωρίας και πόνους. Αντικείμενον αποστροφής έγινε το πρόσωπον του, εδέχθη εξευτελισμούς και ταπεινώσεις εκ μέρους των ανθρώπων. Τον ελογάριασαν σαν να μη υπήρχεν.», αναφέρονται μεταξύ των άλλων στο συγκλονιστικό κεφάλαιο 53.

Αυτό ήταν. Κάτι έσπασε μέσα μου δυνατά. Οι συνειρμοί, άρχισαν να τρέχουν ο ένας μετά τον άλλον.

Εάν ο Παντοδύναμος, λοιπόν, ο κατασκευαστής του Σύμπαντος Κόσμου, αυτός που κρατάει το Σύμπαν στην θέση του, που γνωρίζει Γαλαξίες που ακόμη δεν έφτασε το φως τους εδώ, ο Αχώρητος, ο εκτός Χρόνου Λόγος, ο Αναρχος άνευ Αρχής & Τέλους έφτασε σε υπέρτατα σημεία ταπείνωσης, μεταξύ των ανθρώπων, ποιός είμαι εγώ, ο κόκκος άμμου με τους τίτλους σπουδών, τα μεταπτυχιακά, τις γνώσεις της μοριακής βιολογίας & της κατάκτησης του Διαστήματος, που κορδώνομαι;

Ποιός είμαι εγώ ο κόκος άμμου, Αξιωματούχος, Βασιλιάς, Εισαγγελέας, Δικαστής, που θα αγνοήσω τον ελάχιστο αδερφό μου; Ποιός είμαι εγώ που θα προσπεράσω τις κραυγές ενός άσημου αδερφού μου που ουρλιάζει ζητώντας μου να πράξω το καθήκον μου & να τον βοηθήσω;

Ποιός είμαι εγώ ο καταξιωμένος κοινωνικά που θα πω ρεμάλι & χαμένο ρούχο, τον ελάχιστο αδερφό μου, όταν ο Παντοδύναμος, δεν είχε ούτε απέκτησε καμιά κοινωνική καταξίωση;

Ποιός είμαι εγώ που μετά των επισήμων, θα αγνοήσω τους παρακατιανούς & θα τους θεωρήσω έτσι, όταν ο Παντοδύναμος βδελίχθηκε τις επισημότητες;

Ποιός; τι είσαι Ανθρωπε; Τι είμαστε όλοι; Κόκοι άμμου & συνάμα κατά Χάριν Θεοί κατ εικόνα & ομοίωση πλασμένοι. Το κατ εικόνα το Δημιούργησε ο Υιός του Θεού, γενόμενος Υιός του Ανθρώπου & το καθ΄ομοίωση το δίδαξε με την Υπέρτατη Ταπείνωση της Παντοδυναμίας του.

Τώρα κατάλαβα που είναι η Δύναμη. Στην ταπείνωση.

Αυτός που θαυματούργησε, που δίδαξε που ενόχλησε, ο παρακατιανός βασανισμένος, ο υπολειπόμενος μεταξύ των ανθρώπων ως προς την ωραιότητα & την ευπρεπή εμφάνιση, ο άσημος, το αγράμματο Εβραιόπουλο, όπως τον λένε οι Εβραίοι, χρειάστηκε να απασχολήσει το Ανώτατο Θρησκευτικό Δικαστήριο των Σανχεντρίν, & ακόμη χρειάστηκε να επικυρώσουν την θανατική ποινή του Αθώου με την κρίση του Ρωμαϊκού Κράτους, μια μοναδική κρίση ιστορικά, που καταδίκασε σε θάνατο έναν που ανακήρυξε Αθώο, ενώ μπορούσαν να τον λιθοβολήσουν χωρίς την έγκριση των Ρωμαίων, όπως έκαναν με χιλιάδες άσημους αποσυνάγωγους, βλάσφημους, πόρνες κλπ. των οποίων ούτε ο αριθμός ούτε τα ονόματα είναι γνωστά.

Και εκεί μπροστά στο Σανχεντρίν, στάθηκε με την περήφανη ταπείνωσή του, απαντώντας στον Καϊάφα.

-Μίλησα ανοιχτά γιατί δεν ρωτάς αυτούς που με άκουσαν;

Και όταν τον χαστούκησε ο παρατρεχάμενος υπηρέτης βασιλικότερος του Βασιλέως, θέλοντας να υπερασπίσει τον Καϊάφα από την δήθεν αγένεια του κατηγορουμένου, πάλι δεν το δέχθηκε

-Εάν κακώς ομίλησα, πες τι κακό είπα, εάν δεν είπα κάτι κακό, γιατί με δέρνεις;

Δεν χρησιμοποίησε την Δύναμή του, δεν τους έκανε σμπαράλια, δεν κατέβηκε από τον Σταυρό, όπως θα μπορούσε, γιατί τους ήθελε & αυτούς, γιατί έπρεπε να σκυλεύσει τον θάνατο & τον Αδη & να πάρει μαζί του τον Αδάμ, έπρεπε να Αναστήσει εαυτόν & εμάς. Ιδού λοιπόν η λύση:

Τώρα κατάλαβα τα Λόγια του: «Και αν ακόμη όλα όσα σας λέω τα κάνετε, ακόμη & τότε να λέτε, ότι αχρείοι δούλοι είμαστε» (συγκρινόμενοι με Εκείνον)

τον σύντομα Ερχόμενο μετά Δόξης & Δύναμης πολλής & όχι όπως τότε, μπας & μπορέσουμε να σταθούμε.

Ιάκωβος Τίγκας