Η αποστασία των Εσχάτων

Οι ασεβέστεροι εξ΄όλων.

Οι άνθρωποι ως όντα πλασμένα κατ΄εικόνα & ομοίωση του Δημιουργού με ελεύθερη βούληση, ικανά προς μάθηση & εκπαίδευση, κάνουν λάθη στην πορεία της εκπαίδευσής τους. Τα λεγόμενα στραβοπατήματα.

Ο κατήγορος των ανθρώπων, αυτός που εξ αρχής διαφώνησε με όλο αυτό, συνεχώς πιάνεται από τα στραβοπατήματα των ανθρώπων & αξιώνει δικαιώματα επ΄αυτών, εμποδίζοντας την πρόοδο της εκπαίδευσής τους, & επικαλούμενος την Δικαιοσύνη του Δημιουργού.

Ο άφρωνας που μάζευε πλούτο & υλικά αγαθά & μεγάλωνε τις αποθήκες του, εκείνη την νύχτα ειδοποιήθηκε ότι ζητούν την ψυχή του. Ποιοί την ζητούσαν; Οι κατήγοροι των ανθρώπων. 

Από μόνοι τους οι άνθρωποι με τον κατήγορο από δίπλα, ήταν & είναι αδύνατον να φτάσουν τις προδιαγραφές εκείνες που απαιτούνται για το καθ΄ομοίωση, ενώ έλειπε & το κατ΄εικόνα.

Η εκπαίδευση των ανθρώπων δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να παραβιάσει το αυτεξούσιο & την ελευθερία της βούλησης, γιατί σε αντίθετη περίπτωση, καταστρέφεται το αρχικό δημιούργημα του ελεύθερου ανθρώπου & γίνεται ρομπότ.

Ετσι λοιπόν έπρεπε να εξουδετερωθεί η δύναμη των αξιώσεων του κατήγορου, επί των ανθρώπων & των λαθών τους, ώστε να συνεχιστεί η εκπαίδευσή τους, με ταυτόχρονη διαφύλαξη της ελευθερίας της βούλησης.

Επρεπε λοιπόν να βρεθεί ένας αλάθητος, αψεγάδιαστος, ο οποίος θα στεκόταν ενώπιον του κατηγόρου & θα του ζητούσε τον λόγο.

Αυτός λοιπόν ο αλάθητος & αψεγάδιαστος βρέθηκε με την σάρκωση του Υιού & Λόγου του Θεού & παγίδευσε τον υπερφύαλο κατήγορο, με την τελειότητά του & την μετριοφροσύνη του, την ταπείνωση που ο ίδιος δίδαξε έμπρακτα.

Μην γνωρίζοντας τα σχέδια του Δημιουργού, ο κατήγορος, προκάλεσε τον ατιμωτικό θάνατο ενός αθώου, κάνοντας το μεγαλύτερο στραβοπάτημα από όλα όσα κατηγορούσε τους ανθρώπους, παριστάνοντας αυτός τον δίκαιο.

Αυτό έδωσε «δικαίωμα» αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η λέξη, στον Δημιουργό, να ζητήσει αξιώσεις, χωρίς να παραβιάζει το αυτεξούσιο ούτε του κατήγορου ακόμη.

Οι αξιώσεις είναι η απελευθέρωση των ανθρώπων από τις κατηγορίες για τα στραβοπατήματά τους & το χάρισμα των λαθών τους από αυτόν που τα πλήρωσε, αρκεί, να ζητηθεί αυτό από τους ανθρώπους, αναγνωρίζοντας οι ίδιοι την δική τους ανεπάρκεια να εκπληρώσουν από μόνοι τους τις προδιαγραφές που απαιτούνται.

Αυτό είναι το νόημα της «κατά χάριν Θέωσης» του ανθρώπου, της μόνης εφικτής, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο, σε αντίθεση με την υπερφύαλη προσπάθεια αυτοθέωσης, που προωθείται & διδάσκεται από τον κατήγορο, από καταβολής κόσμου.

Αυτό είναι το μεγάλο όπλο που χάρισε στους ανθρώπους ο Θεάνθρωπος & που η εκούσια χρήση του, οδηγεί στην Ζωή & την Ανάσταση.

Αυτό το όπλο της ταπείνωσης βάλθηκε να εξουδετερώσει ο μισάνθρωπος κατήγορος των ανθρώπων, καθώς μπροστά του είναι ανίσχυρος.

Ετσι λοιπόν χρησιμοποίησε ανά τους αιώνες διάφορους τρόπους, ώστε να κεντρίσει & να εδραιώσει την υπερφυαλότητα & τον εγωισμό της αυτοθέωσης, στους πολλούς.

Με την αύξηση της γνώσης & των επιστημών, αυτό έγινε ευκολότερο με την προβολή της κακώς εννοούμενης σύγκρουσης της Επιστήμης & της γνώσης, με την Θρησκεία, ενώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η Επιστήμη & η γνώση επιβεβαιώνουν την Αλήθεια του Θεανθρώπου.

Το ισχυρότερο όμως πλήγμα εξ όλων, είναι αυτό που κατάφερε ειδικά στις μέρες μας, αναδεικνύοντας εις τόπον & τύπον Χριστού, ανθρώπους ανάξιους & ασεβείς, που ενώ θα έπρεπε να εκφέρουν τον Ορθό Λόγο της Αληθείας, ορθοτομούν τον λόγο του μισανθρώπου κατήγορου των ανθρώπων, μπερδεύοντας τους ανθρώπους & εκδιώκωντάς τους από την Αλήθεια, αφού ταυτίζουν τους παπάδες & τις ανοησίες τους, με τον Λόγο.

Επί πλέον, είναι δύσκολο για τους πολλούς & αμύητους να δεχθούν ότι η Χάρη της Ιερωσύνης, δίδεται & υπάρχει, χάριν των πολλών, αναξάρτητα από την ασέβεια του ανθρώπου που την φέρει.

Ευτυχώς προειδοποιηθήκαμε & γι αυτό, ότι στα Εσχατα χρόνια οι Ιερείς θα είναι ασεβέστεροι εξ΄όλων.

Βλέπουμε λοιπόν το μήνυμα της Ανάστασης να δίδεται στους ανθρώπους από όλους εκείνους που καταδειναστεύουν το Ανθρώπινο Γένος & είναι αγκαλιά με τους κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου & λέει ο κόσμος. Μα εκεί είναι ο Θεός; Δεν είναι δυνατόν.

Σήμερα, η αποστασία βρίσκεται στο έπακρο. Η υπερφυαλότητα έχει μεγιστοποιηθεί, έχει πληθυνθεί η ανομία, έχει εξ αυτού ψυγεί η Αγάπη των πολλών, ο καθένας κοιτάζει το τομάρι του, & το όπλο της ταπείνωσης & της αναγνώρισης της ανεπάρκειας, το έν οίδα ότι ουδέν οίδα του Σωκράτη, η μετριοφροσύνη, έχουν πάει περίπατο για τους πολλούς. ξερόλες θιασώτες της αυτοθέωσης.

Γίνεται χρήση του όπλου αυτού όμως από μυριάδες μυριάδων, οι οποίο όμως είναι μειοψηφία.

Ετσι λοιπόν ο κατήγορος εγείρει ξανά αξιώσεις από τον Δημιουργό, οι οποίες του δίδονται. Ετσι λοιπόν παίζει το τελευταίο του χαρτί για δεύτερη φορά, με σκοπό να πλανήσει ει δυνατόν ακόμη & τους εκλεκτούς.

Θα το χάσει & αυτήν την φορά το παιχνίδι, όμως θα προκαλέσει βλάβες χοντρές.

Ιάκωβος Τίγκας